BIJZONDER
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Richard en Marieke
29 Mei 2010 | Madagascar, Ranomafana
Vandaag weet ik niet zo goed hoe en waar ik moet beginnen. Allereerst vinden we het erg jammer dat we de pinksterbarbecue hebben gemist. We waren er in gedachten bij hoor!
Daarnaast genieten we enorm van dit bijzondere eiland.
Na een paar dagen Antananarivo (de hoofdstad) zijn we dinsdag in de 4x4 gestapt om aan onze rondreis te beginnen. Ries 'dwong' mij om als eerste te rijden, dus daar zat ik dan in een auto die 2 keer zo lang is als mijn Twingootje. Het was even flink zweten, dat begrjip je, maar het is helemaal goed gekomen hoor. Gelukkig heeft Richard sindsdien bijna alles gereden, want eerlijk is eerlijk: hij rijdt onze Peugot 505 een stuk beter dan ik. En hij is minder bang op de kronkelende bergweggetjes. Ook een groot voordeel.
Je begrijpt: het rijden kost hem wel de nodige concentratie. Het is wel ongelooflijk mooi rijden hier. Je rijdt vrijwel continu in de bergen / in bergachtig gebied vol rijst- en groentevelden. Onderweg passeer je heel veel kleine dorpjes die langs de grote weg liggen en waar iedereen een eigen 'winkeltje' langs die weg lijkt te hebben. Er lopen kuddes zebu's langs de weg, over de rijstveldenen zeer regelmmatig ook op de weg - heel grappig.
We zijn de eerste dag naar Antsirabe gereden. Daar hebben we 2 nachten in een leuk hotel geslapen met een HEERLIJKE douche (ongekende luxe voor ons na 4 maanden Zambiaans dorp). We hebben ons in het dorp wat laten rondrijden in een pousse pousse. Dat is een karretje wat voortgetrokken wordt door een man (of jongen, maar vrouwen heb ik het in ieder geval niet zien doen).Dat voelt even heel vreemd, maar ja: als je er geen gebruik van maakt, hebben ze geen avondeten. Vanuit Antsirabe hebben we een krater-meer bezocht. Dat was ontzettend mooi. Er hoort ook nog een mooie legende bij, maar die moet je me maar vragen als we terug zijn.
Na het meer zijn we doorgereden naar Betafo. Er liep een weggetje binnendoor wat ons wel leuk leek, maar die was slecht!!!! We gingen er niet harder dan 5 km per uur, geweldig! Onderweg moest ik een paar keer uitstappen bij splitsingen om de weg te vragen (wat net lukt met de drie Malagassy woorden die ik ken), maar we hebben het gevonden. Het dorpje zelf was niet zo heel bijzonder, maar de wandeling dwars door rijstvelden richting een waterval was dat wel. Onbeschrijflijk bijwonder om letterlijk met je voeten in de rijst te staan (nou ja, niet in de rijst, maar in de velden). Heel gaaf. Op de terugweg kwaman we over het terrein van een prive-school, waar een groepje jongens an het basketballen was. Ries heeft de stoute schoenen aangetrokken en een poosje met ze meegedaan. Zodra hij het veld opstapte, kwamen uit alle hoeken van het terrein meer scholieren aan om te kijken naar die blanke die ging basketballen. Fantastisch! Toen Ries wat leuke acties deed, gingen ze ook helemaal uit hun dak, hihi.
In Antsirabe hebben we beide avonden gegeten bij een heel kleine Italiaan. De eerste avond was daar een man gitaar aan het spelen. Toen hij stopte, vroeg ik of ik ook even mocht (over stoute schoenen besproken...). En dat mocht. Zo kwam het dat Ries en ik de 3 liedjes die ik kan spelen samen zaten te zingen - leuk toch?
Na Antsirabe zijn we doorgereden naar het Lemur Forest Camp. Daar hebben we 2 wandelingen gemaakt door een bos/regenwoud (de discussie hierover loopt nog). Onderweg genoten we van het wandleen zelf, het uitzicht wat overal anders, maar overal leuk is en gewoon van het feit dat je op zo'n plek bent. tijdens de tweede wandeling hebben we een familie lemurs gezien - wat een leuke beestjes!
Nu zijn we in het dorp Ranomafana, waar we logeren in de luxe Setam Lodge. Hiervandaan hebben we een wandeling gemaakt in het regenwoud (geen discussie hier) en hebben we het geluk gehad 2 lemur families te zien.
Verder hebben we ook wat kameleons gezien, wat paleizen van de vroegere koninklijke families en nou ja, het moge duidelijk zijn dat we genieten. Via de foto's (waar jullie helaas nog even op zullen moeten wachten) kunnen jullie mee genieten!
We gaan hiervandaan morgen verder naar Parc d'Isalo, een dag rijden hiervandaan. Dat belooft weer een heel andere bijzondere ervaring te worden. Daarna gaan we door naar de kust. We willen een paar dagen relaxen aan het strand, om dan met een gids langs de kust naar het noorden te rijden. In Morondava verlaat de gids ons weer en maken we zelf de doorsteek terug naar Antananarivo. En dan komen we alweer naar huis. Tot gauw dus!!
Daarnaast genieten we enorm van dit bijzondere eiland.
Na een paar dagen Antananarivo (de hoofdstad) zijn we dinsdag in de 4x4 gestapt om aan onze rondreis te beginnen. Ries 'dwong' mij om als eerste te rijden, dus daar zat ik dan in een auto die 2 keer zo lang is als mijn Twingootje. Het was even flink zweten, dat begrjip je, maar het is helemaal goed gekomen hoor. Gelukkig heeft Richard sindsdien bijna alles gereden, want eerlijk is eerlijk: hij rijdt onze Peugot 505 een stuk beter dan ik. En hij is minder bang op de kronkelende bergweggetjes. Ook een groot voordeel.
Je begrijpt: het rijden kost hem wel de nodige concentratie. Het is wel ongelooflijk mooi rijden hier. Je rijdt vrijwel continu in de bergen / in bergachtig gebied vol rijst- en groentevelden. Onderweg passeer je heel veel kleine dorpjes die langs de grote weg liggen en waar iedereen een eigen 'winkeltje' langs die weg lijkt te hebben. Er lopen kuddes zebu's langs de weg, over de rijstveldenen zeer regelmmatig ook op de weg - heel grappig.
We zijn de eerste dag naar Antsirabe gereden. Daar hebben we 2 nachten in een leuk hotel geslapen met een HEERLIJKE douche (ongekende luxe voor ons na 4 maanden Zambiaans dorp). We hebben ons in het dorp wat laten rondrijden in een pousse pousse. Dat is een karretje wat voortgetrokken wordt door een man (of jongen, maar vrouwen heb ik het in ieder geval niet zien doen).Dat voelt even heel vreemd, maar ja: als je er geen gebruik van maakt, hebben ze geen avondeten. Vanuit Antsirabe hebben we een krater-meer bezocht. Dat was ontzettend mooi. Er hoort ook nog een mooie legende bij, maar die moet je me maar vragen als we terug zijn.
Na het meer zijn we doorgereden naar Betafo. Er liep een weggetje binnendoor wat ons wel leuk leek, maar die was slecht!!!! We gingen er niet harder dan 5 km per uur, geweldig! Onderweg moest ik een paar keer uitstappen bij splitsingen om de weg te vragen (wat net lukt met de drie Malagassy woorden die ik ken), maar we hebben het gevonden. Het dorpje zelf was niet zo heel bijzonder, maar de wandeling dwars door rijstvelden richting een waterval was dat wel. Onbeschrijflijk bijwonder om letterlijk met je voeten in de rijst te staan (nou ja, niet in de rijst, maar in de velden). Heel gaaf. Op de terugweg kwaman we over het terrein van een prive-school, waar een groepje jongens an het basketballen was. Ries heeft de stoute schoenen aangetrokken en een poosje met ze meegedaan. Zodra hij het veld opstapte, kwamen uit alle hoeken van het terrein meer scholieren aan om te kijken naar die blanke die ging basketballen. Fantastisch! Toen Ries wat leuke acties deed, gingen ze ook helemaal uit hun dak, hihi.
In Antsirabe hebben we beide avonden gegeten bij een heel kleine Italiaan. De eerste avond was daar een man gitaar aan het spelen. Toen hij stopte, vroeg ik of ik ook even mocht (over stoute schoenen besproken...). En dat mocht. Zo kwam het dat Ries en ik de 3 liedjes die ik kan spelen samen zaten te zingen - leuk toch?
Na Antsirabe zijn we doorgereden naar het Lemur Forest Camp. Daar hebben we 2 wandelingen gemaakt door een bos/regenwoud (de discussie hierover loopt nog). Onderweg genoten we van het wandleen zelf, het uitzicht wat overal anders, maar overal leuk is en gewoon van het feit dat je op zo'n plek bent. tijdens de tweede wandeling hebben we een familie lemurs gezien - wat een leuke beestjes!
Nu zijn we in het dorp Ranomafana, waar we logeren in de luxe Setam Lodge. Hiervandaan hebben we een wandeling gemaakt in het regenwoud (geen discussie hier) en hebben we het geluk gehad 2 lemur families te zien.
Verder hebben we ook wat kameleons gezien, wat paleizen van de vroegere koninklijke families en nou ja, het moge duidelijk zijn dat we genieten. Via de foto's (waar jullie helaas nog even op zullen moeten wachten) kunnen jullie mee genieten!
We gaan hiervandaan morgen verder naar Parc d'Isalo, een dag rijden hiervandaan. Dat belooft weer een heel andere bijzondere ervaring te worden. Daarna gaan we door naar de kust. We willen een paar dagen relaxen aan het strand, om dan met een gids langs de kust naar het noorden te rijden. In Morondava verlaat de gids ons weer en maken we zelf de doorsteek terug naar Antananarivo. En dan komen we alweer naar huis. Tot gauw dus!!
-
29 Mei 2010 - 09:55
Carla:
Hoi Hoi
Fijn dat alles goed gaat.
IK kijk bijna iedere dag of jullie weer een nieuw verhaal geschreven hebben, geniet nog van de laatste weken
groetjes Carla -
29 Mei 2010 - 10:04
Pa En Hennie:
heerlijk om te lezen dat het daar zo mooi is wij genieten met volle teugen van al jullie verhalen nu is het af tellen begonnen bijna thuis je Pa kan niet wachten tot het zo ver is. Tot gauw -
29 Mei 2010 - 10:17
Sandra:
Ja, dát klinkt nou echt als vakantie! Heerlijk zo, ik wordt er jaloers van! Het duurt nu niet lang meer voor jullie terugzijn, dus het is nog maar even volhouden voor ons. xxx -
29 Mei 2010 - 16:45
Ria De Haan:
Wat zijn jullie enorme bofkonten, dat je dit allemaal mee mag en kan maken. Het is om jaloers op te worden. Geniet nog van jullie laatste weken.
Tot gauw
-
29 Mei 2010 - 18:03
Sonja:
Hoi wereldreizigers,
Klinkt allemaal erg leuk wat jullie aan het doen zijn. En lekker aktief met al die wandelingen. Ik ben wel benieuwd naar de foto's. En met rijden is het dus best te doen begrijp ik.
Nog heel veel plezier.
Groeten, Raymond, Sonja, Demi en Nikki -
29 Mei 2010 - 18:51
Mama:
Hoi,
Heerlijk om weer wat te horen en jullie genieten weer met hele volle teugen, vanmorgen tante Corrie uitgezwaaid op station, nu zijn de kleintjes hier aanhet logeren en liggen lekker te slapen, vandaag lekker weer nu regent ook wel nodig. Ik ben blij dat ik niet de enige ben die aftelt, Theo, wat zullen wij straks genieten van jullie verhalen en allllllllll die foto's dat kost weken om alles te zien en horen, maar dat geeft niet, ik/we kijken er naar uit.
Ga lekker door met genieten, doe voorzichtig(sorry moest ff) en tot heel gauw 19 dg.kus moeders en vaders en vast ook wel van Bart, Nàthalie en Jeffrey -
29 Mei 2010 - 20:30
Nelie Van Arkel:
Leuk die gezellige verhalen en al die belevenissen uit een ver,ver en vreemd land.
Dan nog van alles dudelijk maken met handen en voeten ik zie het al gebeuren het zal vaak heel komisch zijn.
Nog een paar fijne weken.
Hartelijke groet van tante Nelie -
01 Juni 2010 - 15:12
Meike:
hoi hoe is het waaneer kom je terug en ik wil je op hyves maar je acepteerd me maar niet dus als je wild wil je me acepteeren
heel veel sucses in zabia
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
meike -
03 Juni 2010 - 11:18
Joost & Fam.:
Hi guys!
Weer een heel leuk reisverslag van weer een heel mooi land! Geniet er met volle teugen van, want idd, voor het weet zijn jullie weer thuis.
Hugges & kisses. -
20 Juni 2010 - 07:19
Joleen En Gert:
Welkom thuis!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
